محتوای درسی
بخوانیم، ببینیم یا بازی کنیم؟
خلاصه :
البته که پاسخ این سوال از همان ابتدا مشخص است، حتما هر سه را انجام دهید.اماچطور؟بیش از یک میلیون سال پیش، بعد از پیدا کردن آب و غذا، ساختن سرپناه و تامین نیازهای اساسی چون امنیت، احتمالا انسان‌های اولیه تازه به اهمیت نیاز جدیدی در خود پی بردند، تمایل‌شان به تفریح و سرگرم شدن. اینکه آن‌ها با چه روش‌هایی از عهده ارضای این خواسته جدید برآمدند، برای ما دیگر نه کاربردی دارد و نه احتمالا دانستن‌اش جذاب است. بنابراین اجازه دهید تا یک میلیون سال در زمان سفر کنیم و به امروز برسیم، همین الان که این مطلب را می‌خوانید.
ما به عنوان انسانی که در قرن ۲۱ زندگی می‌کنیم، از نعمت وجود ابزارها و رسانه‌های مختلف بهره می‌بریم. پیدایش برخی از آن‌ها چون ادبیات و موسیقی به قرن‌ها پیش بازمی‌گردد و مدیوم‌های دیگری مانند سینما و بازی‌های ویدیویی کمتر از نهایت ۱۵۰ سال است که ما را همراهی می‌کنند. تمامی این رسانه‌های نام‌برده، با وجود آن که اکثرا با هدف ابتدایی سرگرمی به وجود آمدند و امروزه نیز بیشتر از همین راه درآمد کسب می‌کنند، اما همگی به شاخه‌ای از هنر و مفهومی والاتر تبدیل شده‌اند.
این شاخه‌های هنری گاهی ویژگی‌های مشترک فراوانی دارند، گاهی حتی باهم تلفیق می‌شوند و گاهی نیز از یکدیگر الگو می‌گیرند. مانند قطعه‌هایی از موسیقی که در میان یک فیلم سینمایی نواخته می‌شوند و یا بازی‌هایی که اقتباسی از یک رمان پرفروش هستند. البته رابطه و شباهت میان ادبیات، سینما و بازی‌های ویدیویی تنها به این موارد ختم نمی‌شود، اگر استثناها را کنار بگذاریم، هر سه داستانی برای گفتن دارند.
حالا سوالی که پیش می‌آید این است: آیا این مدیوم‌ها بر یکدیگر برتری دارند؟ فرض کنید نویسنده‌ای تازه‌کار هستید و داستانی برای گفتن و حتی دنیایی برای خلق کردن دارید، داستان خود را به رشته تحریر در می‌آورید، به روی پرده نقره‌ای می‌برید یا آن را در نهایت به یک سری کد برنامه‌نویسی تبدیل می‌کنید؟ در ادامه میخواهیم نگاه ریزتری داشته باشیم به این سه صنعت بزرگ، تفاوت‌ها، شباهت‌ها و برتری‌هایشان نسبت به یکدیگر. با ویجیاتو همراه باشید.
قرن‌ها سابقه، سال‌ها سرگرمی و صنعتی نوپا
آمار نشان می‌دهد که درآمد حاصل از بازی‌های ویدیویی در سال ۲۰۱۶ نزدیک به ۳۰.۴ میلیارد دلار در آمریکا بوده است، در حالی که این رقم برای صنعت بزرگی چون سینما به ۱۱.۶ میلیارد دلار در همان سال می‌رسد. پس چرا بازی‌ها در نظر عموم مردم به اندازه فیلم‌های سینمایی محبوب نیستند؟ مهم‌تر از آن، چرا ما کتاب‌ها را حتی از هردو این‌ها مقدس‌تر و مفیدتر می‌دانیم؟
جدیدترین آمار از فروش جهانی بازی‌های ویدیویی
این مقایسه بین بازی‌های ویدیویی، کتاب و فیلم‌های سینمایی موضوع جدیدی نیست ولی بیشتر ما به جای آن که به سوال بالا پاسخ دهیم، تنها در مورد درست یا غلط بودنش بحث می‌کنیم. عبارت‌هایی چون «بازی‌های ویدیویی وقت را تلف می‌کنند» و یا «کتاب‌ها دانش بسیاری را به ما آموختند» را احتمالا بارها شنیده‌اید ولی این‌ها هیچ کدام پاسخی برای سوال مطرح شده نیستند.
برای پاسخ دادن به سوال، بیاید از قدیمی‌ترین و همچنین محبوب‌ترین این سه مدیوم شروع کنیم، کتاب و کتاب‌خوانی. چرا تقریبا هیچکس نه تنها کتاب خواندن را اتلاف وقت نمی‌داند، بلکه آن را به عنوان فعالیتی کاملا مفید و ضرروی می‌شناسد؟ اولین دلیل مهم، سابقه و تاریخ بلند خواندن و نوشتن است.
حماسه گیلگامش، یکی از اولین داستان‌های نوشته شده به دست انسان، به ۲۵۰۰ الی ۲۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح باز می‌گردد. از آن زمان تا همین امروز کتاب نوشتن و خواندن بخشی از فرهنگ تمامی مردم جهان بوده است. دانش و علمی که کسب کردیم نیز به همین روش نسل به نسل انتقال یافته و قرن‌هاست که کتاب‌ها به شاخه‌ای مهم از هنر تبدیل شده‌اند.
